Beige Summer Service Uniform – first pattern
(1941 - 1943)
Beżowy, letni mundur wyjściowy został wprowadzony do użytku w 1941 roku. Pielęgniarki mogły zakupić go z własnych środków i nosić w zastępstwie obowiązującego wówczas granatowego munduru wyjściowego, podczas wyższych temperatur. Beżowy mundur wyjściowy w przeciwieństwie do ciężkiego, wełnianego, granatowego munduru wyjściowego, był szyty z szeregu różnych, lekkich tkanin.
Mundur składał się z marynarki, spódnicy i nakrycia głowy – czapki lub furażerki w beżowym odcieniu No. 55. Pierwsza wersja munduru beżowego była noszona z białą koszulą i czarnym krawatem, białymi rękawiczkami, białymi butami typu oxford oraz z beżowymi pończochami. Białe elementy munduru nawiązywały do bieli tradycyjnie występującej w ubiorze pielęgniarek.
Powyżej:
Kompletny letni mundur wyjściowy dla pielęgniarek w kolorze beżowym. Tutaj noszony regulaminowo z krawatem
i nakryciem głowy. Na klapach marynarki widoczne są oficerskie insygnia: na górze wycięte „U.S.”, na dole pielęgniarskie kaduceusze z literką „N”. Na naramiennikach przypięte są insygnia oznaczające stopień porucznika (1st Lt.).
Powyżej:
Nieregulaminowy, luźny styl noszenia munduru wyjściowego, który mógł zostać dozwolony przez pielęgniarkę przełożoną danej jednostki. W tej kombinacji brakuje krawata, a kołnierz koszuli został rozpięty i wyciągnięty na marynarkę. Nakrycie głowy stanowi tu pierwszy model czapki z charakterystyczną ozdobną kokardką.
MARYNARKA I SPÓDNICA:
Marynarka była delikatnie taliowana, wykonana z lekkiego, wytrzymałego materiału w odcieniu No. 55. Zapinała się na trzy złote guziki ułożone w jednym rzędzie. Posiadała dwie biodrowe kieszenie z klapami zapinanymi na mniejsze, złote guziki. Rękawy były ozdobione w dolnej części bordową lamówką oficerską, podobnie jak krawędzie naramienników.
Na klapach marynarki noszone były oficerskie insygnia: na górze wycięte „U.S.”, na dole pielęgniarskie kaduceusze z literką „N”. Na naramiennikach przypięte były insygnia oznaczające stopień – podporucznik (2nd Lt.) lub wyższy.
Spódnica wykonana była z wytrzymałego, lekkiego materiału w odcieniu No. 55 i sięgała za kolano. Uszyta była z sześciu klinów. Z lewej strony spódnicy znajdował się metalowy zamek błyskawiczny. Spódnica posiadała w talii wąski pasek zapinany na jeden guzik powyżej zamka.
Jacket, Service, Summer, Nurse’s, Beige
(first pattern)
Pierwszy model marynarki w kolorze beżowym jest zapinany na trzy guziki i posiada dwie biodrowe kieszenie z klapami. Rękawy oraz naramienniki są ozdobione bordową lamówką.
Skirt, Service, Summer, Nurse’s, Beige
(first pattern)
Beżowa spódnica wykonana z sześciu klinów posiada w talii wąski pasek zapinany na jeden guzik. Z lewej strony znajduje się zamek błyskawiczny. Sięgała za kolano.
Jacket, Service, Summer, Nurse’s, Beige
(metka)
Metka producenta wewnątrz beżowej marynarki uszytej na zamówienie.
KOSZULA:
Do beżowego munduru wyjściowego noszona była taliowana, biała koszula. Koszula była zapinana na lewą stronę plastikowymi, białymi guziczkami. Posiadała długi rękaw z wywijanymi mankietami i dwie otwarte kieszenie z klapami naszyte na piersi.
Waist, Cotton, White
Biała dopasowana koszula z bawełnianej tkaniny. Posiada rozkładany kołnierzyk, dwie naszyte kieszenie oraz długie rękawy z podwójnie podwiniętymi mankietami. Koszula była noszona pod marynarką
i nie posiadała naramienników.
NAKRYCIE GŁOWY:
Oficjalnym nakryciem głowy noszonym przez pielęgniarki z mundurami wyjściowymi była czapka występująca pod nazwą Service Cap. Czapka Service Cap została zaprojektowana przez prywatną firmę Knox Hats. Do pierwszego modelu munduru beżowego noszony był wczesny wzór czapki w kolorze beżowym. Wczesny wzór czapki charakteryzował się materiałowym daszkiem oraz 2,5 centymetrowym paskiem ozdobnym przypominającym płaską kokardę. Niektóre pielęgniarki dopinały insygnię pielęgniarską z kaduceuszem oraz literką „N” w górnej części z przodu czapki, mimo że regulamin nie przewidywał żadnych insygniów dla pierwszego wzoru nakrycia głowy.
Czapka nie cieszyła się dużą popularnością wśród pielęgniarek z uwagi na to, że nie była dobrze dopasowana do kształtu głowy oraz miała zbyt szeroki daszek. W związku z czym w 1942 roku wprowadzono ulepszony wzór czapki. Wyeliminowano m.in. płaską kokardę, z uwagi na zbyt mało oficjalny wygląd dla oficera armii amerykańskiej.
Do pierwszego modelu beżowego munduru wyjściowego, zamiast czapki można było również nosić furażerkę w kolorze beżowym z bordową lamówką. Kolor bordowy był oficjalną barwą Army Medical Department. Wśród mężczyzn bordowo-białe lamówki były noszone przez szeregowych i podoficerów służb medycznych. Oficerowie tej służby nosili furażerki z czarno-złotym obszyciem.
Cap, Garrison, Summer, Beige, Nurse’s
(first pattern)
Furażerka z obszyciem w kolorze bordowym charakterystycznym dla personelu medycznego w armii amerykańskiej. Po lewej stronie nakrycia głowy umieszczano metalowe insygnia ze stopniem wojskowym.
Cap, Service, Beige, Nurse’s
(first pattern)
Beżowa czapka pierwszego typu była ozdobiona z przodu kokardą. Oficjalnie nie noszono na niej insygniów korpusu pielęgniarskiego, ale na archiwalnych zdjęciach często widzi się przypięte kaduceusze, które miały podkreślać przynależność pielęgniarki do Army Nurse Corps. Czapka została zaprojektowana do noszenia z mundurami w kolorze beżowym. Była dość luźna i miała szeroki daszek.
Zaprojektowanie dla pielęgniarek furażerki z bordową lamówką, zamiast czarno-złotej, odbierano jako brak akceptacji w pełni ich statusu oficerskiego w armii. Jednakże wraz z wejściem drugiego modelu beżowego munduru wyjściowego, zmieniony został wzór furażerki, która miała już oficerskie, czarno-złote obszycie.
BUTY:
Do beżowego munduru pierwszego typu noszone były białe, skórzane oksfordy na obcasie. Buty posiadały skórzaną podeszwę, gumowany obcas i były zawiązywane na białe sznurówki. Białe oksfordy były noszone również do beżowej sukienki off-duty oraz do mundurów szpitalnych (m.in. białego i niebieskiego fartucha szpitalnego oraz pasiastych sortów seersucker). W początkowej fazie wojny kwatermistrzostwo dopuszczało dość dużą swobodę w zakupie przez kobiety obuwia produkowanego przez prywatne firmy. W związku z czym na epokowych fotografiach można zauważyć wiele odmian białych oksfordów.
Shoes, Nurse’s, White
Białe, skórzane buty typu oxford. Mają obcas o wysokości ok. 3,8 cm, pokryty gumą oraz skórzaną podeszwę.
TOREBKA:
Do beżowego munduru wyjściowego nie zaprojektowano specjalnej torebki. Akceptowane były prywatne torebki – najlepiej płaskie i w kolorze białym. W 1943 roku do użytku wprowadzono drugi model beżowego munduru wyjściowego, do którego były noszone skórzane buty i torebka w kolorze brązowym. W tym samym roku dopuszczono pielęgniarkom posiadającym pierwszy model beżowego munduru możliwość noszenia dodatków zaprojektowanych dla nowszego modelu munduru beżowego.
KRAWAT:
Do pierwszego wzoru beżowego munduru letniego noszono czarny krawat. Krawaty dla formacji kobiecych były podobne do noszonych przez mężczyzn, lecz krótsze. Jeśli marynarka była zdjęta, końcówkę krawata zaginało się i umieszczało się pod koszulą między drugim a trzecim guzikiem. Wraz z wprowadzeniem drugiego wzoru munduru, kolor krawata zmienił się na bordowy.
Necktie, Black
Krawat w kolorze czarnym noszony z pierwszym modelem beżowego munduru wyjściowego Army Nurse Corps.
RĘKAWICZKI:
Do pierwszego modelu beżowego munduru wyjściowego noszone były białe, bawełniane rękawiczki, o prostym kroju.
Gloves, Cotton, Dress, Women’s
Jako dopełnienie beżowych mundurów letnich można było nosić białe lub beżowe bawełniane rękawiczki. Zdjęcie przedstawia przykłady takich prywatnie zakupionych rękawiczek.
OKRYCIE WIERZCHNIE:
Po wprowadzeniu w 1943 roku płaszcza typu trencz oraz przeciwdeszczowej parki, kobiety posiadające beżowy mundur pierwszego lub drugiego wzoru, mogły nosić wspomniane okrycia wierzchnie w trakcie deszczowej lub wietrznej pogody.
Powyżej:
Letni mundur beżowy noszony w połączeniu z damskim płaszczem wyposażonym w kaptur. Taka kombinacja umundurowania była dozwolona od 1943 r. w trakcie złej pogody.