White Hospital Dress
(1940 - 1944)
Kiedy Stany Zjednoczone przystąpiły do II wojny światowej w 1941 r., ubiór pielęgniarek, również tych służących w armii, składał się z białego fartucha szpitalnego, który noszono z białym czepkiem, białymi oksfordami, białymi pończochami i granatową wełnianą pelerynką. Fartuchy szpitalne z dużym kołnierzem były wykonane z białej popeliny i miały raczej luźniejszy krój. Sukienka posiadała kołnierzyk i była zapinana z przodu na guziki. Na całej długości było kilka regularnych zaszewek, a w talii odpinany pasek. Długie rękawy charakteryzowały się podwójnymi mankietami.
Powyżej:
Pielęgniarka Ernestine Olive w białym mundurze szpitalnym używanym przez armię USA z drobnymi zmianami od lat dwudziestych XX wieku. Charakterystyczną cechą tego munduru jest szeroki kołnierz, do którego przypinano insygnia.
Ten rodzaj munduru był używany z niewielkimi zmianami od lat dwudziestych XX wieku. W latach czterdziestych XX wieku sukienki te zaczęto uważać za przestarzałe, mimo że ich długość została znacznie skrócona. Starszy model fartucha szpitalnego nie miał wszytych naramienników, dlatego stopień wojskowy noszono po prawej stronie kołnierza zamiast wyciętego odznaczenia „U.S.”
Pod koniec 1941 roku pojawił się nowy krój białego fartucha szpitalnego. Sukienki były lepiej dopasowane i szyte zarówno z krótkimi, jak i długimi rękawami. Górna część zapinana była na trzy białe guziki z masy perłowej. Spódnica z dwiema praktycznymi kieszeniami zapinana była na siedem ukrytych zatrzasków. Ten rodzaj munduru szpitalnego szyto zarówno w kolorze białym, uszytym z popeliny, jak i w kolorze jasnoniebieskim, który był wykonany z materiału zwanego seersucker. Białe fartuchy szpitalne były przeznaczone wyłącznie dla pielęgniarek odbywających służbę w szpitalach na terenie kontynentalnych Stanów Zjednoczonych, z kolei niebieskie dla pielęgniarek służących za granicą.
Uniform, Nurse’s, Cotton
(Long Sleeve, White)
Lekko dopasowana jednoczęściowa sukienka z kołnierzykiem, dekoltem w szpic i zapięciem na guziki. Białe mundury szpitalne szyto z popeliny.
W tym nowszym kroju sukienki stopnie wojskowe przypinało się do naramienników, a odznaczenia „U.S.” oraz insygnia Army Nurse Corps do kołnierza. W wersji sukienki z krótkim rękawem rękawy były podwinięte i zapięte na białe guziki.
BUTY:
Podczas II wojny światowej pielęgniarki służące w armii miały obowiązek noszenia białych butów typu oksford w połączeniu z białym mundurem szpitalnym. Buty na obcasie o wysokości 3,8 cm wiązano białymi sznurowadłami.
Shoes, Nurse’s, White
Białe, skórzane buty typu oxford. Mają obcas o wysokości ok. 3,8 cm, pokryty gumą oraz skórzaną podeszwę.
NAKRYCIE GŁOWY:
Podczas służby w szpitalu mundur roboczy noszono w połączeniu z białym nakrochmalonym czepkiem. W czasie wolnym lub np. w drodze do szpitala, mundur szpitalny można było również łączyć z granatową furażerką (ang. garrison cap) z bordowym obszyciem. W takich przypadkach fartuch i furażerka były noszone razem z granatową peleryną.
.png)
.png)
Cap, Nurse’s, White
Biały pielęgniarski czepek z prostym podwójnym frontem, który odchyla się do tyłu. Rozmiar czepka regulowano za pomocą dwóch sznureczków wszytych w tylną krawędź nakrycia głowy.
Cap, Garrison, Nurse’s, Blue
Niebieska wełniana furażerka z bordową lamówką. Po lewej stronie pielęgniarki początkowo przypinały kaduceusz z literką „N”. W 1943 roku insygnia ANC zostały zastąpione metalowym stopniem wojskowym.
POŃCZOCHY:
Biały mundur szpitalny był noszony wyłącznie z białymi pończochami ze szwem podpiętymi do pasa do pończoch.
OKRYCIE WIERZCHNIE:
Na biały mundur szpitalny pielęgniarki mogły założyć pelerynę z ciemnoniebieskiej wełny, która przyjemnie grzała. Podszewka peleryny była w kolorze bordowym. Zapinała się na guzik i haftkę. Na lewej stronie kołnierza peleryny noszono odznak korpusu pielęgniarskiego, a na prawej stopień wojskowy. Oprócz peleryny siostry mogły również nosić granatowy sweter z paskiem lub granatowy, wełniany płaszcz.
Cape, Wool,
Covert, Blue, Nurse’s
Granatowa wełniana peleryna z bordową podszewką, wysokim kołnierzem i zapięciem na guzik i haftkę.
Overcoat, Wool, Covert, Blue, Removable Lining, Nurse
Granatowy płaszcz o pełnej długości z impregnowanej wełny. Dwurzędowy, z rozsuwanym kołnierzem i klapą z nacięciami. Ma dopasowany tył z zakładką z każdej strony środkowego szwu. Z przodu oddzielny pasek zapinany na klamrę, a poniżej paska dwie otwarte kieszenie po jednej z każdej strony przedniego zapięcia.
Sweater, Wool, Blue,
Coat Style, Nurse’s
Granatowy dziergany sweter z paskiem, wykonany z grubej wełny, z dwiema kieszeniami, paskiem, długimi rękawami i zapięciem na sześć guzików z masy perłowej.
W 1942 roku niebieski mundur szpitalny używany za granicą został zastąpiony nowym rodzajem fartucha zwanym seersucker. Kopertowa sukienka zawiązywana w talii była szyta z krepy. Dzięki temu była bardziej praktyczna, ponieważ kobietom łatwiej było dopasować rozmiar, nie miała długiego rzędu guzików i nie trzeba było jej prasować. W 1944 roku mundur seersucker zastąpił również biały szpitalny fartuch, ostatecznie ujednolicając mundury szpitalne noszone przez pielęgniarki wojskowe we wszystkich teatrach działań wojennych.